-
1 accūsō
accūsō āvī, ātus, āre [ad + causa], to call to account, make complaint against, reproach, blame, accuse: alqm ut hostem: alqm graviter, quod, etc., Cs.: cum diis hominibusque accusandis senesceret, L.—Supin. acc.: me accusatum advenit, T.— Meton., of things, to blame, find fault with, throw the blame on: fortunas vestras: culpam alicuius. —In law, to call to account, bring to trial, prosecute, accuse, arraign, indict: accusant ii, qui in fortunas huius invaserunt: ambitūs alterum: ante actarum rerum accusari, for previous offences, N.: accusatus capitis, prosecuted capitally, N.: eum certis propriisque criminibus: crimine Pario accusatus, of treason in the matter of Paros, N.: ne quid accusandus sis, vide, T.: de pecuniis repetundis: inter sicarios et de veneficiis: Lysandrum, quod... conatus esset, etc., N.* * *accusare, accusavi, accusatus Vaccuse, blame, find fault, impugn; reprimand; charge (w/crime/offense)
См. также в других словарях:
ancient Greek civilization — ▪ historical region, Eurasia Introduction the period following Mycenaean civilization, which ended in about 1200 BC, to the death of Alexander the Great, in 323 BC. It was a period of political, philosophical, artistic, and scientific… … Universalium
Constantinos Speras — Born 1893 Serifos, Cyclades Died 1943 Mandra, West Attica Nationality Greek Other names Kostas Konstantis … Wikipedia